Eind vorig jaar deed een nogal opmerkelijke zaak zich voor bij de rechtbank en het hof in Den Bosch. Deze zaak draaide om een projectontwikkelaar die in 2015 drie voormalig kantoorgebouwen aanschafte. Doel: de ex-kantoren omtoveren tot woningen.
De projectontwikkelaar in kwestie schakelde hierop een aannemer in en stelde de daadwerkelijke overdracht uit tot het moment waarop de panden ook daadwerkelijk woningen waren. Handig, want dan geldt er een verlaagd tarief voor de overdrachtsbelasting: twee procent.
Belastbare overdracht
Althans – dat was het plan. De Belastingdienst dacht hier heel anders over. Zij stelde dat er al vóór de oplevering sprake was van een belastbare overdracht. De woningen waren toen weliswaar geen woningen, maar overdracht is overdracht. Er is dan géén sprake van een verlaagd tarief en dus moest men een overdrachtsbelasting van zes procent betalen. Daar waar er al twee procent was betaald, stuurde de fiscus vrolijk een naheffing.
Uitspraak
De aannemer liet het hier echter niet bij zitten en liet de zaak voorkomen. Mét succes, want de rechtbank en het hof hebben inmiddels geconcludeerd dat de Belastingdienst het niet bij het juiste eind had. Ze stelden namelijk dat overdrachtsbelasting alles met tijd te maken heeft. Het tijdstip waarop de overdracht plaatsvond, is daarbij leidend. Conclusie: het juiste percentage overdrachtsbelasting was tóch twee procent.
Les voor de toekomst
Welke les we hier uit kunnen halen voor de toekomst? Dat de overdrachtsbelasting een tijdsgebonden belasting is. Het is dus wellicht slim om in zo’n geval inderdaad te wachten tot de woningen ook daadwerkelijk woningen zijn. Scheelt toch weer vier procent aan overdrachtsbelastingen.
Bron: TaxLive.nl
